2010/05/31

En galego tamén se fai ciencia



Nace unha nova iniciativa en defensa do galego denominada en galego tamén se fai ciencia
Nesta ocasión falan os expertos pero non en lingua, que é aos que estamos afeitos a oír, senón os expertos en ciencia, ese ámbito do saber do que se quere expulsar o galego coa recente aprobación do Decreto 79/2010, do 20 de maio, para o plurilingüismo no ensino non universitario de Galicia.
Parabéns a Xavier Alcalá, Beatriz de Carlos, Ángel Carracedo, Domingo Docampo, Edita de Lorenzo, Marcos Mariño, Jorge Mira e Elena Vázquez-Cendón. Dobres felicitacións para eles e elas pola súa contribución ao camiño do saber e por non esqueceren nel o seu compromiso co galego.

En galego tamén se fai ciencia from En galego tamén se fai ciencia on Vimeo.

2010/05/25

Grazas por ese inmenso raio, blogueiro entre os blogueiros!


Un lóstrego

por Marcos Valcárcel

Ourense, 24 de maio de 2010

Aproveito a amabilidade do amigo Juan, un dos meus coidadores, para enviar estas liñas a todos os amigos e amigas.
Son de agradecemento a todas as entidades que nos últimos tempos me dedicaron o seu apoio ou recoñecemento, como o Pen Clube de Galicia, a Asociación de Escritores en Lingua Galega, a Asociación de Editores Galegos e o Liceo de Ourense.
Grazas a Xosé Luís Baltar por defender con éxito a miña candidatura ao premio Otero Pedrayo 2008, e á Presidencia da Xunta de Galicia por concederme a medalla Castelao.
Grazas tamén á Fundación Curros Enríquez, ao Congreso Manuel Luís Acuña, á Fundación Carlos Casares, ao grupo Sarabela e aos medios de comunicación.
Grazas aos meus compañeiros do Instituto da Carballeira, os mellores do mundo. Grazas aos amigos que organizaron a homenaxe do 2008 e o libro Marcos Valcárcel, o valor da xenerosidade, con máis de duascentas colaboracións de escritores e artistas. Os amigos foron un diamante en bruto e un apoio constante: Benito Losada, Afonso Monxardín, Eduardo Núñez, César Ansias, Moncho Quintana, Xosé Luís Troitiña, Xoán Fonseca, Pepe Trebolle, Xulio Outomuro, Millán Picouto, e as súas donas.
Grazas ao meu irmán Fiz e a Ánxela polas xornadas fresqueiras ao pé dos carballos da súa casa no Pereiro.
E, por suposto, a María e a Eire: por todo.

Aproveito para despedir voces amigas, destacadas na nosa historia cultural: Anselmo López Morais, Manuel de Dios, Begoña Muñoz, Javier Randulfe e Perfecto Estévez.
“A vida, un lóstrego entre dúas escuridades”, escribiu o poeta Vicente Aleixandre. Até o labrego que vive nunha aldea na montaña deixa ese lóstegro entre os seus seres amados.Escoito a cantante brasileira María Bethânia e encontro este verso:”Navigar é preciso; viver nao é preciso”.
Navigar, descubrir a vida en cada minuto, deixar as fiestras abertas e reconciliarse coa TERRA.

Nota dos Amigos de Marcos:
O coidador foi apañando palabra a palabra, letra a letra nos casos de dúbida, para escribir este texto nas longas noites desta primavera. Con el péchase definitivamente o vizoso ciclo d´As Uvas na Solaina. Moitas grazas a todos e todas.


2010/05/24

Sobre Ás de bolboreta de Rosa Aneiros

 
Lin con moita atención esta crítica en Trafegando ronseis de Gracia sobre Ás de bolboreta de Rosa Aneiros e non concordo en absoluto. É máis, creo que algúns dos méritos da obra son os que alí se sinalan como defectos.
É un retrato da globalización onde non hai máis fío argumental que O Luzada, o universo-bar onde conflúen as personaxes, porque non se precisa que o haxa, non é unha historia senón un cruzamento delas.
No haber da obra sinalaría esa esixencia dun lector activo do que se require que pense, relacione e deduza, unha característica que se perdería se a autora optase por unha disposición lineal das historias, que están organizadas sen fendas narrativas nun encaixe meritorio que ademais permite diferentes niveis de lectura segundo a preparación de cada lector.
Outro acerto, desde o meu punto de vista é esa falta de intromisión autorial deixando que coñezamos as personaxes a través das súas propias palabras, cun traballo dos diferentes rexistros lingüísticos que poucas veces vin, velaí simplemente as parellas do avó Manuel e o neto, ou Milhomes e Paco.
En canto á amabilidade temática, eu máis ben falaría dunha "aparente amabilidade" porque todas as historias da novela son bastante crúas e nalgún caso mesmo desgarradoras.
En definitiva, lamento que non lle gustase unha obra da que eu gocei enormemente e da que, ao traballar logo con ela, aínda gocei maís.

2010/05/23

Consumouse a agresión


Comunicado de Prolingua do 20 de maio de 2010.
Rógase a máxima difusión posible.
______

Dous días despois de o presidente Feijóo ofrecer á sociedade galega un pacto tramposo consistente en respectarmos o artigo 5 do Estatuto de Autonomía, coma xa ProLingua denunciou nun anterior comunicado; dous días despois da masiva e ilusionada manifestación en defensa da lingua que tivo lugar en Compostela; dous días despois de o goberno amosar a súa agresividade por boca do vicepresidente Alfonso Rueda («los manifestantes salen a la calle para clamar por una dictadura que se basaba en que los políticos decidiesen en que lengua se tenían que expresar los ciudadanos»); dous días despois de todo isto, consúmase a agresión teimosamente preparada contra a lingua galega no ámbito educativo.
O presidente Núñez Feijóo vén de anunciar, en rolda de prensa posterior ao consello da Xunta celebrado hoxe, a aprobación do Decreto para o plurilingüismo no ensino non universitario. A agresión anunciada desde hai meses, trasládase definitivamente ao DOG. De nada valeron as rigorosas análises da Real Academia Galega ou do Consello da Cultura Galega. De nada valeu o rexeitamento do Consello Escolar de Galicia ou da Mesa do Consello Sectorial dos sindicatos do ensino. De nada valeron as múltiples declaracións das máis diversas organizacións da sociedade galega. De nada valeron as clamorosas manifestacións da cidadanía.
E de pouco valeu o ditame do Consello Consultivo de Galicia, que tamén ProLingua debullou polo miúdo. Valeu unicamente para que retirasen a consulta aos pais en primaria e secundaria, dada a evidente ilegalidade dunha medida así, imposible de ocultar por máis tempo. Non é unha cuestión menor, pois sabemos que aí baseaban os negacionistas a falacia da «liberdade lingüística». Mais do resto dos asisados consellos do CCG, o goberno do PP decidiu non facer caso. As ataduras cos sectores antigalegos que operan na sociedade deben de ser máis fortes que o clamor da cidadanía ou o respecto á legalidade vixente.
Respecto do que xa sabiamos, tan só hai ese cambio: a retirada da consulta ás familias no ensino primario e secundario. O pasado 13 de marzo, ProLingua analizou polo miúdo o proxecto de decreto, desvelando as consecuencias que terá a súa aplicación nos centros. Entre outras cousas, diciamos alí que:
Tras tres décadas, este goberno abandona o consenso político e social forxado arredor da necesidade de acometer políticas de acción positiva sobre o emprego do noso idioma no eido educativo e noutros da vida social. Feito aínda máis grave, cando con este anteproxecto non se garante a competencia en galego de todo o alumnado ao remate da Educación Secundaria Obrigatoria. A partir de agora, o galego quedará desprotexido e moi seriamente danado.
Como xa ocorre con outras medidas deste goberno, esquécese por completo a situación social das linguas na Galicia de hoxe e a distinta historia de cada unha delas. Así, o camiño que marcan o Estatuto de Autonomía, a Lei de Normalización Lingüística e o Plan Xeral de Normalización da Lingua Galega queda deturpado e baleiro de contido, malia as invocacións ocas que se poden ler neste proxecto de decreto. Nel están deseñadas as liñas que conducirán á eliminación social de espazos para o galego.
As medidas propostas reducen o espazo do galego nas aulas e, sobre todo, afondan no proceso de coutar a súa presenza social. Estas medidas permiten albiscar o obxectivo verdadeiro que subxace neste borrador, baixo unha aparente equidistancia e reiteradas apelacións ao «equilibrio»: a pretensión de crear unha rede de ensino –a partir dun sector dos centros privados e concertados– onde os nenos poidan escolarizarse sen ter apenas contacto co galego, que quedará reservado a funcións secundarias e subordinadas.
A referencia á «liberdade de expresión do alumnado» merece pasar á historia da falsidade e da infamia, pois dá a entender que antes existía unha opresión que só está na mente dos negacionistas e, sobre todo, suporá na práctica un cínico ataque ao traballo do profesorado na aula. Será da responsabilidade dos promotores e redactores a situación de desprezo á autoridade do profesorado que esta medida carrexa. Queremos, unha vez máis, informar á sociedade galega que calquera apelación ao dereito constitucional en relación coa liberdade de uso das dúas linguas oficiais de Galicia, é unha trampa e unha mentira. Unha sentenza do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia, así como outras do Tribunal Constitucional, deixaron ben claro que nas aulas o alumnado que se vexa requirido a usar a lingua na que se imparte a materia non sofre ningunha merma de dereito por se tratar dun acto escolar e que atinxe á súa educación.
Hoxe estas palabras seguen a ter a mesma actualidade. Á espera de que a lectura atenta do decreto confirme os peores agoiros, desde ProLingua denunciamos a que nos parece a peor agresión contra a lingua galega desde o franquismo, medida que evidencia a vontade de desfacer os tímidos avances normalizadores do período constitucional.
Como vén facendo desde a súa fundación, ProLingua reitera as palabras do seu manifesto:
…declaramos como obxectivos irrenunciables de ProLingua a totalidade dos contidos da actual Lei de Normalización Lingüística de 1983 e o Plan Xeral de Normalización da Lingua Galega de 2004, que contaron, en ambos casos, coa aprobación por unanimidade do Parlamento de Galicia. Estamos nun Estado de dereito e como cidadás e cidadáns esiximos que se cumpra de xeito pleno a lexislación existente en materia lingüística. Asemade esiximos que non se leve a cabo ningunha medida lexislativa que supoña perda de dereitos por parte das galegas e dos galegos a usaren e coñeceren a lingua galega e a facer dela o seu sinal de identidade galega.
Defenderemos, tamén nos Tribunais de Xustiza, os dereitos que se nos queren coutar. Pois cómpre oporse, por todos os medios ao noso alcance, ao baleirado do Estatuto de Autonomía e da Lei de Normalización Lingüística que o goberno de Núñez Feijóo está a realizar desde a súa toma de posesión.
ProLingua, 20 de maio do 2010

2010/05/21

2010/05/20

Vale a pena ficar de olho nesse blog!

Non son nada modesta, quen me coñece, sábeo, e téñovos que dicir que estou moi orgullosa de que dous dos blogs que teño de referencia na rede decidisen outorgarme o agasallo do selo Vale a pena ficar de olho nesse blog!


Grazas a O Segrel do Penedo (blog da biblioteca do IES de Fene) e a Remexer Na Lingua (blog de Xano Cebreiro) por ter elixido A profa cando hai tan bos blogs por aí adiante.

Como merecedora do agasallo, cumpro cos requisitos para tal merecimento:
- Incrustar a imaxe do selo con ligazón ao que outorgou o premio. (Neste caso, ao se tratar de dúas páxinas diferentes, ligueinas embaixo do selo)
- Ligar dez blogues máis que, segundo o meu criterio, valen a pena. 

Partindo de que non se lle pode devolver o premio a quen cho concedeu, aí vai a miña escolla dos meus imprescindibles por orde alfabética:
  • Brétemas - Porque o de Manuel Bragado é moi cómodo como axenda de actualidade.
  • Caderno de lingua - Porque o de Román Landín é un dos mellores blogs de lingua e literatura galegas.
  • Capítulo Cero - Porque o de Manuel Gago é o  blog do que me encantaría ser autora.
  • Ies Ou Non Ies - Por aquilo da endogamia de nos mirar o embigo docente e polos outros contidos que, se cadra, aínda o fan máis interesante.
  • Leandro Lamas - Porque me gustan todos os seus cadros, porque velos é sorrirlle á vida.
  • Prolingua - Porque neste blog se poden atopar algunhas das máis atinadas reflexións na rede sobre a situación lingüística.
  • Son de poetas - Porque me gustan os blogs especializados, e máis en concreto este de Xoán Díaz, pola súa forma de ir recompilando moi de vagar esas xoias de mestura entre música e literatura.
  • Trafegando ronseis - Por moitos motivos pero sobre todo polos seus recursos de publicidade.

*Engado entre os imprescindibles tres Planetakis que por non ser bitácoras individuais non poden recibir o agasallo pero que ben que o merecen:

 ________

Xa que vai de agradecementos hoxe, quero aproveitar para saudarvos aos que seguides este blog que non é outra cousa que unha forma de ter organizada información que doutro xeito iría perdendo nos cartafoles do ordenador e, o que creo que é máis importante, compartíndoa.
Grazas tamén a tod@s @s que me estades enviando materiais sobre lectura (guías de lectura, etc.).
Anímovos a que compartades esas producións que facedes para a vosa aula, ou na biblioteca, ou no ENDL do voso instituto e que só quedan para vós. É importante que as exportedes, que crucen a fronteira do particular ao público para que todos aforremos tempo e esforzos, que non están as cousas para estar malgastando forzas en cousas xa feitas por outros. Ademais, compartir é unha forma de atopar persoas cos nosos mesmos intereses e liñas de traballo, dígovolo por experiencia.
E, coma sempre, aquí estamos para o que precisedes.
Saúdos.

A ciencia da compaixón

Non sería desexable que as rapazas e rapaces aprendesen no colexio a ser felices e a ser bos? Non é iso o que queremos todos? 

Se queres saber o fácil e o difícil que é meditar e a utilidade que ten para mellorar o teu rendemento (sobre todo nesta fase de estrés de exames e correccións maratonianas), non perdas este marabilloso documental de Redes.

Redes (16/05/10): La ciencia de la compasión


2010/05/13

Modelos didácticos con encerados dixitais

Presentación de Antonio Garrido do CEP Alcázar de San Juan que resume en poucas diapositivas as numerosas posibilidades do encerado dixital.

Vía Buzz de Felo Couto.

2010/05/05

Saca Tarjeta Roja 3

Galegando

Galegando from eticolmeiro on Vimeo.
Lipdub do alumnado do IES Pintor Colmeiro (Silleda-Pontevedra).
29 de abril de 2010.
Parabéns para toda a xente responsable desta marabilla.

2010/05/03

Saca Tarjeta Roja 1

Blog sobre Novoneyra realizado por alumnos de 1º de Bacharelato

Os alumnos e alumnas de 1ºBAC do IES Castro da Uz das Pontes queren invitarvos a entrar no seu blog sobre Novoneyra, realizado en colaboración co equipo da biblioteca. Recomendan que vos fixedes na biografía para saber cal é a árbore que rexe a vosa vida... 

A verdade é que é moi cómodo de ver e ten moitos contidos interesantes e ben realizados. Alí poderedes atopar material para ler e escoitar dividido nas seguintes epígrafes:

1. Novoneyra na literatura galega

2. Se che entra fame no Courel...

3. A terra de Uxío Novoneyra


4. Etapas na vida de Novoneyra

5. A paisaxe de Novoneyra: Flora e Fauna

6. Biografía

7. Bibliografía

8. O fonosimbolismo en Os Eidos

Xabier Docampo lembrando


Recomendo a nova proposta de lectura aparecida no blog do escritor Xabier Docampo:
 

"Eu estiven no seminario diocesano de Lugo dous cursos (de1956 a 1958). Propóñome, coma nunha purificadora catarse, contar aquí algúns dos meus recordos daquel tempo en cinco post sucesivos dos que este é o primeiro e seguirei cada dous ou tres días."

* Na imaxe, Xabier Docampo en 1956.